Een weekend aan zee - the poor man's Galapagos

Het is weer weekend en dus gaan we er op uit om Ecuador the verkennen. Onze groep van vijtien collega’s splitst zich dit weekend in drieën. Een groep gaat naar Quito, een groep blijft in Guayaquil (want overwerken dit weekend) – en ik sluit me aan bij drie collega’s om naar zee te gaan. De bestemming is Isla de la Plata, ook wel the poor man’s Galapagos genoemd. Deze bijnaam heeft dit kleine eiland voor de kust van Ecuador te danken aan het feit, dat de fauna enigszins te vergelijken is met Galapagos, terwijl de tocht er naar toe eenvoudiger en veel goedkoper is. Vanuit Guayaquil hebben we een taxi gehuurd, die ons voor 50 euro per persoon heen en terug rijdt naar Puerto Lopez, toch al gauw zo’n tweehonderd kilometer enkele reis.
We vertrekken om negen uur vanuit Guayaquil. Het is druk, want het is een lang weekend in Ecuador in verband met Allerzielen. Het duurt een tijd, voordat we de buitenwijken van Guayaquil achter ons laten. Na vele cacaoplantages en rijstrvelden wordt het wat heuveliger. We passeren diverse dorpjes waar op straat markten worden gehouden. De snelheid van onze chauffeur wordt alleen geremd door politie-agenten en –controles, en door grote drempels in de dorpen, waar je alleen stapvoets overheen kunt. Voor de rest haalt hij links en rechts in zonder aarzeling – en als het eens spannend wordt, slaat hij gauw een kruisje.
Door de heuvels kronkelt de weg naar JipiJappa (spreek uit GippieGappa), waar we op straat een kopje koffie drinken (plaatselijke specialiteit) – en dan gaat het weer verder, een pas over naar zee. Hier is het deels droog regenwoud, met vele bomen zonder blad, en deels regenwoud, compleet groen.
Het hotel in Puerto Lopez, la Terazza, ligt boven het dorp en biedt een fraai uitzicht over dorp en zee. We hebben samen een huisje met 4 eenspersoonskamertjes en een gezamenlijke badkamer. Prima – en dat voor 20 dollar per persoon per nacht.
De taxi brengt ons naar los Freijas – een ongerept strand in het nationale park, waar we langs de branding wandelen en genieten van het uitzicht. Hier moet iedereen om 4 uur weer van het strand af, zodat we terug in het hotel nog wat tijd over hebben om wat te drinken. Ik neem ook nog een duik in het zwembad, luxe hoor! Diner in het hotel is prima – eenvoudig en voedzaam.
Op zondagochtend worden we naar het haventje van Puerto Lopez gebracht. Daar genieten we van de fregatvogels en pelikanen, die aan het jagen zijn langs de ondiepe kust. Vooral de pelikanen zijn spectaculair als ze in het water duiken. Meeuwen gaan er direct op af, als ze dit zien en proberen de buit van de pelikaan te ontfutselen, zo te zien zonder veel succes. Toch blijven ze het doen, dus het zal toch wel regelmatig iets opleveren. De fregatvogels zweven zeer sierlijk door de lucht.
Puerto Lopez is vooral bekend om de walvissen, die je hier spectaculair kunt zien tussen juni en september. Isla de la Plata is niet minder interessant en dat is ons doel vandaag. Na onze schoenen uitgedaan te hebben gaan we aan boord van een kleine motorboot, 16 personen in totaal, gehuld in reddingsvest. Net 5 minuten uit de kust, slaat één van de buitenboordmotoren af. We liggen stil te schommelen op de Pacifische Oceaan. Van benedendeks komt een gereedschapskistje met hamer, baco en schroevedraaier en na het nodige gehannes kunnen we weer verder. We snellen in een uur naar Isla de la Plata, waar we door het water naar het strand lopen. Op het strand kleine rode krabbetjes, die zich haastig in kleine gaatjes op het strand terugtrekken.
Er zijn bakken om onze voeten schoon te maken, we krijgen onze schoenen terug en er zijn WC’s. Als iederen gedaan is, beginnen we aan de wnadeling: eerst omhoog klimmen door droog regenwoud, vrijwel alleen kale takken, maar dat is het seizoen, deze bomen en struiken zijn niet dood. Boven stuiten we direct op een paartje blauwoetgenten. Jan-van-Genten met zwembadblauwe poten – prachtige dieren. Ze maken elkaar het hof, door als een beginnende duiker met zwemvliezen onhandig te stappen en elkaar takjes te geven. We kijken met 10 man op twee meter afstand toe!
Als we gaan lopen, zien we steeds op een meter of 15 van elkaar één of twee van deze dieren. Ze zijn samen, of er zit er één op een ei. Ze gunnen elkaar de nodige privacy, en het broeden geschiedt omstebeurten door mannetje en vrouwtje: om de twee dagen wisselen ze elkaar af. Sommigen zitten op het pad, zodat we er voorzichtig langs schuifelen op 50 cm afstand. De vogels blazen wat, maar blijven zitten. Het eiland is gelukkig onderdeel van het nationaal park Machalilla, zodat er alleen kleine groepen onder begeleiding van een gids komen. Dat helpt.
Verderop lopen we langs een kolonie fregatvogels, honderden zijn het. De jongen zitten op het nest en wachten to er iemand terug komt met voer. En tientallen fregatvogels zweven boven het geheel. Het is adembenemend mooi…
Beneden bij de boot teruggekeerd schepen we weer in. En even later een korte stop: nieuwsgierige zeeschildpadden naast de boot. Misschien worden ze gevoerd om hier te verschijnen, maar toch: een zeer bijzonder gezicht om deze speciale dieren zo van dichtbij te zien. Daarna is er gelegenheid tot snorkelen. Ook al maak ik hier geen gebruik van, toch zie ik fraaie exemplaren, want hier wordt in ieder geval gevoerd.
Zeer voldaan keren we met de boot terug naar Puerto Lopez, waar we op het strand drinken en eten, waarna we in het donker ons hotel weer opzoeken. De maandagochtend gebruiken we om terug te reizen naar Guayaquil.